Eerste week: Sydney

Na een met een dag vertraagde vlucht zonder films in de stoelen kwamen we dan eindelijk aan in Sydney. Als troost wel een nacht in een vrij luxe hotel in Amsterdam gekregen en een schadevergoeding van misschien wel 600 euro. In Sydney aangekomen werden we opgehaald met een busje dat ons recht voor ons hostel afzette, midden tussen alle wolkenkrabbers. We werden ingedeeld in een kamer met vier, waar al een andere jongen zat, uit Australie. Met hem zijn we even de stad in gegaan, op zoek naar wat te eten en drinken. Toen was al duidelijk hoe duur het hier allemaal was. Voor 6 flesjes bier betaalden we al 18 dollar. Sowieso is alles hier al zo'n twee keer zo duur.
De volgende ochtend zouden we de andere leden van de groepsvlucht tegenkomen, de groep die dus uit elkaar was gevallen door de vertraging. Om half 10 moesten we bij de workshop zijn van Work n Holiday, een organisatie die ons op weg helpt met werk zoeken.
Bezweet na de hitte van half 10 's ochtends (toen al zo'n 27 graden) kreeg ik voor het eerst sinds lange tijd weer beschikking tot een computer en internet. Na de presentaties over werken (die was saai, maar wel erg handig), surfen en reizen zijn we met Berend, toevallig ook een jongen van De Breul, eerst naar de bank gegaan om onze bankrekeningen te activeren. Daarna nog even snel langs de Harbour Bridge en het Opera House gegaan, dat was toch heel dichtbij.

James, de Australische jongen uit onze kamer, bleek slechts 16 jaar, zomaar gestopt te zijn met school halverwege het jaar en hier al 5 weken in het hostel te zitten, niks te doen. Toch raar, want he kostte hier zo'n 35 euro per nacht. Een en ander werd duidelijk toen ik mijn tandenborstel kwam ophalen en hij met een paar gasten bleek te dealen. En dan bleef het niet alleen bij wiet. Wat hier ook al best illegaal is.
Na het tanden poetsen kwam er ook nog een halflege fles Jack Daniels tevoorschijn, die hij in zijn eentje had opgedronken, opgesloten in de kamer.

De volgende dag was het Australia Day, een soort Australische Independence Day, soort Koninginnedag dachten wij, correctie Koningsdag. Overdag naar Bronte Beach geweest, Bondi Beach zou volgens bronnen helemaal vol liggen met 50000 man... De drukte viel mee overdag, het water was wel lekker met golven van wel 3 of 4 meter hoog! Nu merkte je wel dat de zon het grootste gevaar vormt in Australie, zelfs op een bewolkte dag als vandaag verbrand je. Ik dus ook.
's Avonds was het aanzienlijk drukker. Bij de vuurwerkshow in Darling Harbour was het dringen. Ook hier weer was het gehalte Chinezen enorm, maar het is me nog onduidelijk hoe veel van hen hier daadwerkelijk wonen. Originele Chinezen herken je omdat ze geen gel in hebben.

Na drie nachten in een duur hostel (viel eigenlijk mee, eerste twee nachten waren gratis) moesten we op zoek naar iets goedkopers. Dit vonden we in Westend Backpackers een geschikt hostel. De eerste avond meteen al een kakkerlak gezien.
Zondag, in een zweterig en plakkerig internetcafe, waar iemand was ingehuurd om de onaangename lucht van de World of Warcraftspelers weg te spuiten met luchtverfrissers, kwam Berend er achter dat hij niet op dinsdag, maar op maandag al zou vliegen naar Nieuw-Zeeland. Op zich handig dat hij dat zondag al wist.

Elke dag ben ik hier zo vroeg op, zoals ook nu. Voor 7 uur was ik al buiten, wandelend door de imponerende straten van Sydney, omgeven door brakke zwervers. Die zullen hier wel een duur leventje hebben. Relatief.
Om half 10 moest Berend weg, wat betekende dat onze groep nog maar bestond uit vier mensen. Het regende inmiddels al voor de tweede dag op rij, wat de schoonheid van de stad natuurlijk niet ten goede komt. Gedwongen binnen te blijven maar bezig geweest met het maken van de CV en het zoeken naar werk. Het liefst zou ik hier in de stad werk vinden als barista (koffiemaker), bakker of slager. Het meeste werk is hier te vinden in barretjes en restaurantjes, maar ook veel op het land.

Eindelijk is het hier weer mooi weer. Binnenkort ga ik op surfkamp, het echte chille leven kan dan beginnen!