Surfers Paradise, Gold Coast en 'werk'

Hee allemaal,

Ik had werk gevonden! 50 uur per week, 20 dollar per uur. Fruitplukken. Ik kon hier bijna financieel onafhankelijk worden voor de komende paar jaar... Voordat het werk zou beginnen, op 11 maart, had ik nog twee weken op te vullen. Surfers Paradise klonk wel leuk om een paar dagen in door te brengen.

Vanuit Brisbane vertrok de 'Gold Coast Line', de trein die me vast dichtbij Surfers Paradise bracht. Echt heel duidelijk was het treinsysteem niet en nadat ik al een station te laat was uitgestapt, waagde ik de gok niet om ook te laat uit te stappen uit de bus. Ik stapte uit bij het hoge gebouw dat ik nog kende van de foto's. Daar zou het hostel vast wel dichtbij zijn.
De eerste wandeling door Surfers maakte al duidelijk wat voor volk hier leefde. Velen zouden niet misstaan in Jersey Shore.
Het hostel bleek nog zo'n 4 km lopen, met zware backpack en warme zon een pittige oefening. Over het strand ben ik naar het hostel gelopen. Eindelijk verlost van mijn rugzak ben ik weer terug gegaan naar het strand. Was net een Nederlands strand, recht, breed, duinen. Behalve de wolkenkrabbers pal achter de duinen. Zo was de hele Gold Coast, eigenlijk gewoon 25 km aan bebouwde kustlijn. De vraag is alleen: wat bestond eerder, Gold Coast of Miami?

Ondanks een hoopvolle zonnige dag, ging het de volgende dag gewoon weer door met hard regenen. Dat maakte de omgeving niet veel mooier. Een triest haventje was het uitzicht. Erg rouwig was ik er dan ook niet om dat ik morgen alweer weg ging uit Surfers Paradise.
Met de twee Nederlanders uit mijn kamer, zo'n beetje de eerste Nederlanders die ik tegen ben gekomen, ben ik naar Surfers Paradise gelopen. Daar werd nog maar eens duidelijk dat het meer 'Paradise' dan 'Surfers' was. We werden opgehouden door iemand die ons een kroegentocht aan wilde smeren. Zijn prijs was al gekelderd van 80 dollar naar 25 dollar inclusief taxi.

In Coolangatta, nog steeds deel van Gold Coast, was dit weekend de start van het zogenaamde Quiksilver Pro toernooi, oftewel de beste surfers van deze wereld. De ATP Tour van het surfen. Kwam mooi uit dat ik ook in Cooly was (ze korten hier alles af, Brisbane is Brissie, Tasmanie is Tassie, Australie is Ozzie). En ditmaal was ik maar twee bushaltes te laat uitgestapt.
De pro's konden inderdaad een aardig potje surfen.
In Coolangatta heerste een veel fijner sfeertje. Hier had de surfcultuur nog ruim de boventoon. Twee hele mooie stranden, Kirra Beach en Rainbow Beach, toneel van de surfwedstrijden, lagen op slechts vijf minuten lopen. En de zon liet zich ook weer zien.

Na twee nachten in Coolangatta was het tijd om weer door te reizen. Voordat ik naar de Sunshine Coast (de kust ten noorden van Brisbane) ging, een plaats genaamd Noosa, moest ik nog even langs Brisbane, om de laatste dingetjes te regelen voor het werk. Ik moest bijvoorbeeld weten waar de boerderij was.
Op Google Maps bestond het adres niet. Toevallig kwam ik op een advertentie waarin duidelijk werd dat de boerderij helemaal niet bestond! De beste man was een oplichter. Zodra je je geld voor 'accomodatie' had betaald, 'minimaal een week van tevoren, het liefst twee weken', verdween deze Johnny en was je 300 dollar lichter. Het was al zo raar dat hij alleen maar mijn naam hoefde te weten en hij had me al aangenomen.
Het ergste was nog wel dat ik weer helemaal opnieuw moest beginnen met werk zoeken. Al snel heb ik daarom besloten om de stad te verlaten. Het kostte me immers alleen maar geld en het leverde maar weinig op. De volgende dag kocht ik een treinticket naar Cairns, helemaal in het noorden.

De eerste stop was in Rockhampton, 'Beef Capital of Australia' en 'Gateway to the Outback'. 650 km ten noorden van Brisbane. Bij het station kreeg ik een lift aangeboden naar het hostel van een onbekende. Toen het hostel vol bleek, bood ze mij een overnachting aan in haar huis. Daar zit ik nu al vier dagen. Gastvrij?
Het gekke is dat ik, sinds ik het tropisch gebied binnen ben gegaan, waar het regenseizoen nog van kracht is, alleen maar blauwe lucht heb gezien, waar het in Brisbane nog steeds regent.
Morgen ga ik door naar Mackay, weer 350 km ten noorden van Rockhampton, om te gaan WWOOFen. Oftewel werken op een boerderij in ruil voor kost en inwoning. Dat ga ik zo'n drie of vier weken doen, en als Queensland niet al te erg verwoest wordt, de komende weken, door cyclonen (ja, er is een constante dreiging van tropische stormen en overstromingen door cyclonen op dit moment, heel raar om mee te maken), ga ik daarna nog een paar weken fruitplukken in Cairns. Geld verdienen om de laatste maand alles te kunnen doen wat ik maar wil!